Luisteren naar een KAMPVUUR verhaal biedt jouw kind de mogelijkheid om (on)bewust om te gaan met zijn innerlijke krachten, blokkades & patronen. De verhalen bieden handvaten aan waardoor jouw kind KRACHTIGER in het leven kan gaan staan.
Zoek een gezellig plaatsje op in huis of buiten in de tuin. Misschien kan je wel enkele takken vinden om een kampvuur te bouwen. Je kan er een theelichtje bij plaatsen dat het vuur voorstelt. LET WEL OP DE VEILIGHEID! Adem een aantal keer rustig in en uit. Lees of beluister nu het KAMPVUUR verhaal. Wanneer je luistert naar het KAMPVUUR verhaal kan je jouw ogen sluiten. Voel wat dit met jou doet. Nadien kan je nog een beeld schilderen, kleuren of kleien vanuit het verhaal!
Ontvang je graag de ingesproken versie van het KAMPVUUR verhaal? Mail dan naar kikoarendonk@gmail.com
KAMPVUUR VERHAAL: DE BIBBERENDE SLANG.
Thema bang zijn, angsten.
In het hoge gras, onder de wortel van de magische boom, lag de bibberende slang opgerold op een hoop. Één oog open en één oog toe. Ook al waren beide ogen nog zo moe. Tijdens het rusten bleef één oog steeds rondstaren. Het was op zoek naar duizend en één gevaren. Echt slapen zat er nooit in, hij was zelfs bang voor een babyspin. Enkel op de hoge bergtop voelde de bibberende slang zich veilig en geborgen. Daar ging hij naar toe, tenminste als hij durfde morgen.
De bibberende slang kroop door het open veld. Heel voorzichtig, hij was geen grote held. Zijn ogen gingen steeds op zoek naar de kleinste beweging in elke hoek. Zag hij daar niet iets bewegen in het gras? Hij was overtuigd dat het een hongerige reiger was. Wie weet was die wel niet op zoek naar een lekkere slang. Die gedachte maakte hem zo bang. Uren verroerde de bibberende slang zich niet. Daar lag hij dan helemaal versteend in het riet. Na een tijdje zag hij dat er geen reiger was. Enkel de wind blies nog zachtjes door het gras.
Behoedzaam sloop hij verder op zijn pad. Over het water, op het bruggetje met een heel groot… GAT. De angst sloeg de bibberende slang om haar oren. Hij kon niet meer bewegen, niet naar achteren en niet naar voren. Hoe kon dit nu toch steeds bij hem gebeuren? Hij bleef maar over het grote gat verder zeuren. Een eend waggelde de bibberende slang voorbij. Aan het gapende gat deed zij gewoon een stap opzij. Ze waggelde verder zonder een kik. Toen dacht de bibberende slang: wat bang ben ik.
De bibberende slang ging verder op zijn pad. Hij schuifelde langs het grote, gapende gat. Zijn ogen schoten nog steeds heen en weer. Zijn sissende tong ging wild te keer. Van ver hoorden de andere dieren de sissende, bibberende slang al aankomen. Ze verstopte zich snel achter de vele bomen. Voor een luid, sissende slang waren al de bosdieren heel erg bang. De bibberende slang merkte de verstopte dieren niet op. Hij wriemelde verder op weg naar de bergtop. Daar aangekomen, maakte de bibberende slang zich klaar voor zijn dromen. Onder een steen begon hij te gapen. Binnen de minuut was hij heerlijk aan het slapen.
Hij droomde over Zelfje, het wegwijzer-elfje. Ze liet aan de bibberende slang zien wat er die dag was gebeurd. En hoe hij alles uit angst anders had ingekleurd. De ogen van de bibberende slang gingen open. Hoe had hij hier zo in kunnen lopen? Er was helemaal geen reiger in het riet en zo groot was het gat in de brug toch ook weer niet? Hij zag hoe de andere dieren zich bang voor hem gingen verstoppen. Hij wou dat zijn angst voor alles en iedereen nu zou stoppen.
Toen hij dit beseffen kon, voelde hij de angsten die hij overwon. Ontspannen en minder bang, vertrok onze niet meer bibberende slang. De bosdieren hoorden het sissende geluid niet meer aankomen. Ze begroetten de niet meer bibberende slang vanuit en tussen de bomen. Zelfs het gapende gat in de brug bracht zijn angstgevoel niet terug. De niet meer bibberende slang streek door het gras en voelde hoe ontspannen hij nu was. Onder de wortel van de magische boom droomde de niet meer bibberende slang iedere keer zijn grootste droom.
Reactie plaatsen
Reacties